Nöbetçi Eczaneler
Haber: Muhammed Enes Sevilir
Erzincan’da yaşayan 22 yaşındaki down sendromlu Hatice Karakaş, tarladan bahçeye, ev işlerinden aileye desteğe kadar tüm sorumluluklarıyla engelleri aşıyor ve örnek oluyor.
3 Aralık Dünya Engelliler Günü, dünya genelinde engelli bireylerin hayatlarını, karşılaştıkları zorlukları ve başarı hikâyelerini hatırlamak için özel etkinliklerle kutlanıyor. Erzincan’da ise bu özel gün, down sendromlu 22 yaşındaki Hatice Karakaş’ın hayatıyla bir kez daha anlam kazanıyor.
Üzümlü ilçesine bağlı Pişkidağ köyünde yaşayan Hatice Karakaş, yılın belli dönemlerinde köyde ailesine destek oluyor. 22 yaşında olmasına rağmen enerjisi ve azmiyle köy yaşamının zorluklarını aşan Hatice, tarlada çalışmaktan bahçede ürün toplamaya, ev işlerinden günlük bakım ve temizlik işlerine kadar pek çok görevi üstleniyor.
Ailesi, Hatice’nin sorumluluk sahibi ve yardımsever kişiliğinin köy yaşamına büyük katkı sağladığını söylüyor. “Hatice bizim en büyük yardımcımız. Her işin üstesinden gelmeye çalışıyor ve bunu yaparken yüzündeki mutluluğu görmek bizim için tarifsiz bir sevinç,” diyen Karakaş ailesi, kızlarının engellerini hiçbir zaman bir sınır olarak görmediğini belirtiyor.
Hatice’nin bu gayreti, köydeki komşular ve çevredekiler tarafından da takdirle karşılanıyor. Onun örnek azmi, sadece ailesi için değil, aynı zamanda çevresindeki insanlar için de ilham kaynağı oluyor. Küçük yaştan itibaren ailesi tarafından desteklenen Hatice, engelleri sevgi ve sabırla aşmanın mümkün olduğunu gösteriyor.
Özel bireylerin sosyal hayatta ve aile yaşamındaki rolünün önemine dikkat çekildiği bu durumda, Hatice gibi örneklerin hem toplumsal farkındalığı artırdığını hem de diğer engelli bireyler için motivasyon kaynağı olduğunu belirtiyor. Bu bağlamda 3 Aralık Dünya Engelliler Günü, sadece kutlanan bir gün değil, aynı zamanda engellilerin hayatın her alanında aktif ve üretken olabileceğini hatırlatan bir farkındalık günü olarak öne çıkıyor.
Hatice Karakaş’ın hikayesi, engellilerin yeteneklerini ve katkılarını görünür kılarken, dayanışma ve sevginin sınır tanımadığını bir kez daha gözler önüne seriyor. Onun köydeki yaşamı, küçük yaşlardan itibaren verilen destek ve aile sevgisiyle birleşerek, engellerin nasıl aşılabileceğine dair umut verici bir örnek oluşturuyor.
Hatice’nin azmi, sadece ailesi için değil, tüm özel bireyler için ilham kaynağı olmaya devam ediyor. Onun hikayesi, engellerin birer birer sevgi ve kararlılıkla aşılabileceğini gösteriyor.